tublân n. (Weak-I Common) “transgressor, sinner”
From the verb tubul- ("to transgress, sin") combined with the agental suffix -ân.
Inflections
tublân |
“transgressor” |
|
tublânan |
“transgressor” |
|
tublânu |
“transgressor” |
|
tublânî |
“transgressors” |
|
tublânîm |
“transgressors” |
|
tublânat |
“pair of transgressors” |
|
tublânât |
“pair of transgressors” |