lâi n. (Weak-II Common) “folk”
Used in compounds such as kadar-lâi (“city-folk”).
Inflections
lâi |
“folk” |
|
lâin |
“folk” |
|
lâi |
“folk” |
|
lâi |
“folks” |
|
lâim |
“pair of folks” |
|
lâiyat |
“pair of folks” |
|
lâiyât |
“folk” |